تفاوت کوین و توکن در چیست؟

تفاوت کوین و توکن:اولین برخورد ما با بازار ارزهای دیجیتال معمولاً شنیدن نام بیت کوین و اتریوم بوده است. البته، هرچقدر که در این زمینه پرداخت های بین المللی تجربه کسب کنید، اصطلاحات جدیدتری به گوش شما خواهد خورد و صدها سوال جدید در ذهن شما نقش می‌بندد. برای مثال، شاید از خود بپرسید که هزاران پروژه کریپتویی که بعد از بیت کوین و اتریوم راه اندازی شده‌اند چه چیزهایی هستند؟ یا این که کوین و توکن چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟ برای عملکرد بهتر در زمینه خرید ارز دیجیتال باید با مفاهیم کوین و توکن آشنا باشید. در این مقاله تصمیم داریم با زبانی ساده تفاوت بین توکن و کوین را مورد بررسی قرار دهیم.

مفهوم Coin ؛ پایان حکمرانی سیستم های متمرکز

به هر ارز دیجیتالی که یک بلاکچین مستقل و غیرمتمرکز داشته باشد، کوین (Coin) می‌گویند. برای مثال بیت کوین یک Coin است. این مهم‌ترین تفاوت کوین و توکن است. در واقع، کوین ها پروژه هایی هستند که از صفرِ صفر راه اندازی می‌شوند؛ دقیقاً درست همانند وقتی که برای خودروی شما یک موتور از اول ساخته و پرداخته شود. نکته ای که در این میان اهمیت دارد این است که هر بلاکچین با یک هدف خاص ساخته می‌شود.

برای مثال، ارز دیجیتال بیت کوین با این هدف طراحی شده است که امکان ذخیره دارایی را در اختیار کاربران قرار دهد و از آن‌ها در برابر تمرکزگرایی شبکه و تورم پول های کاغذی محافظت کند. بیت کوین برای تحقق بخشیدن به همین هدف یک بلاکچین اختصاصی دارد. حالا بگذارید که با مفهوم توکن آشنا شویم.

Token ؛ ظهور در سایه قراردادهای هوشمند

یه ارز دیجیتالی که باعث می‌شود کاربر به صورت منحصر بفرد از یک پلتفرم قرارداد هوشمند (Smart Contract) استفاده کند، توکن (Token) گفته می‌شود. کمی سخت شد؟! بگذارید ساده‌تر توضیح دهیم: پلتفرم‌های قرارداد هوشمند نظیر بلاکچین اتریوم این امکان را در اختیار کاربران قرار می‌دهند تا توکن‌های خود را بر بستر بلاکچین ایجاد کرده و آن را مدیریت کنند.

در حقیقت، برای ایجاد یک توکن نیاز نیست که از صفر برنامه نویسی و طراحی را خود انجام دهید، بلکه می‌توانید از یک پروتکل قرارداد هوشمند برای تولید آن استفاده کنید. برای مثال، استیبل کوین تتر ERC20 یک توکن تولید شده بر بستر بلاکچین اتریوم است. به عبارت دیگر، ERC20 در اصل یک پروتکل قرارداد هوشمند برای ایجاد توکن در بلاکچین اتریوم است که امکان صدور و مدیریت خرید تتر را در اختیار دارندگان آن قرار می‌دهد. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های توکن‌هایی که در یک پروتکل ایجاد می‌شوند این است که به راحتی با یکدیگر مبادله خواهند شد.

توکن یا کوین ؛ شباهت ها و تفاوت ها

پروژه های ارز دیجیتالی که بلاکچین اختصاصی دارند یا به عبارتی دارای کوین هستند اغلب از تکنولوژی‌‌های نسل پیشین خود الگو می‌گیرند ولی با این حال باز هم از پایه طراحی و اجرا می‌شوند. برای مثال، اتریوم بر اساس همین روند شکل گرفت. ویتالیک بوترین، بنیان‌گذار اصلی اتریوم با بررسی نقطه ضعف‌های بیت کوین، شبکه رمزارزی طراحی کرد که روان‌تر از بیت کوین عمل کند.

در طرف مقابل، توکن‌ها بخش عمده‌ای از بازار ارزهای دیجیتال را در اختیار گرفته‌اند. سود اصلی توکن‌ها در این است که برای پروژه مادر نیز درآمدزایی داشته باشند. به عبارت دیگر، کارمزد هر تراکنش‌ توکن، با رمزارز بومی بلاکچین مادر پرداخت می‌شود و سودآوری خوبی برای پروژه اصلی دارد. برای مثال، کاربران برای خرید و فروش ارز دیجیتال دای (Dai) که بر روی پروتکل ERC20 توسعه داده شده، باید اتر (Ether) پرداخت کنند. در حال حاضر بلاکچین اتریوم با استاندارد ERC20 محبوب‌ترین بلاکچین میزبان توکن‌ها محسوب می‌شود. بلاکچین های ترون، کازموس، تزوس و بایننس اسمارت چین در رتبه های بعدی قرار دارند.

تفاوت کیف پول های کوین و توکن

یکی از فرق توکن و کوین در زمینه ذخیره‌سازی در کیف پول‌های دیجیتال یا همان Wallet است. هر کوین نیاز به یک کیف پول اختصاصی با آدرس منحصربفرد دارد که در یک بلاکچین اختصاصی قرار داشته باشد. به عبارت دیگر، کیف پول بیت کوین و اتریوم به طور کامل از هم مجزا بوده و نمی‌توان بیت کوین را به آدرس کیف پول اتریوم ارسال کرد. این موضوع در مورد توکن‌ها درست نیست. برای مثال، شما می‌توانید یک توکن تتر ERC20 را به هر آدرسی در این شبکه ارسال کنید.

به طور کلی، تفاوت کوین و توکن را می‌توان در چند سطر به شکل زیر خلاصه کرد:

• کوین‌ها یک بلاکچین اختصاصی برای خود دارند اما توکن‌ها بر روی بستر بلاکچین های دیگر صادر شده و فعالیت دارند.
• کوین ها معمولاً برای معاملات طراحی شده‌اند اما توکن‌ها می‌توانند کاربردهای متنوعی در شبکه‌های مختلف داشته باشند.
• هر کوین برای ذخیره سازی یا انتقال نیاز به یک آدرس کیف پول اختصاصی دارد. در حالی‌که توکن‌ها را می‌توان بر روی تمام آدرس‌های بلاکچین میزبان انتقال داد یا ذخیره کرد.
• کارمزد شبکه برای انتقال کوین‌ها معمولاً از خود کوین برداشت می‌شود در صورتی که در انتقال توکن‌ها باید رمز ارز بومی شبکه بلاکچینی را پرداخت کرد.

نتیجه گیری

کوین‌ها و توکن‌ها به‌طور گسترده در حوزه ارزهای دیجیتال و بلاکچین مورد استفاده قرار می‌گیرند. این دو مفهوم، با تفاوت‌های قابل توجهی همراه هستند. کوین‌ها بیشتر به عنوان واسطه معاملات و انتقال ارزش بین افراد استفاده می‌شوند. آن‌ها روی بلاکچین خودشان ساخته می‌شوند و برای دریافت و انتقال آن‌ها نیازمند یک کیف پول و آدرس اختصاصی هستید.

توکن‌ها از ساختار بلاکچین‌های موجود استفاده می‌کنند و به عنوان واحدهای دیگری در این شبکه‌ها عمل می‌کنند. آن‌ها کاربردهای بسیار گسترده‌تری دارند و می‌توانند برای نشانه‌گذاری دارایی‌ها، اجرای قراردادهای هوشمند، شرکت در سیستم‌های رای‌گیری و ایجاد ارزهای داخلی در سیستم‌ها استفاده شوند.

از جمله تفاوت‌های دیگر، کارمزد شبکه می‌باشد. در حالی که کارمزد شبکه برای انتقال کوین‌ها از خود کوین استخراج می‌شود، در مورد توکن‌ها، کارمزد از رمزارز بومی بلاکچین کسر می‌شود.

در نتیجه، کوین‌ها و توکن‌ها از دیدگاه هدف و کاربرد، فناوری و زیرساخت‌های مورد استفاده و کارمزد شبکه تفاوت‌های قابل توجهی دارند. هر یک ارزشمندی خود را در حوزه بلاکچین دارند و به نحوه استفاده از آن‌ها بستگی دارد که کدام یک را انتخاب کنید. با توجه به رشد روزافزون این حوزه، شناختن و درک تفاوت‌ها و کاربردهای آن‌ها مهم است تا بتوانید به بهترین شکل از این فناوری استفاده کنید.