دانشجویانی که قصد تحصیل در خارج از کشور و دانشگاه‌های انگلیسی‌زبان را دارند، معمولا باید میزان تسلط بر مهارت‌های زبان انگلیسی خود را به دانشگاه مقصد اثبات کنند. آزمون‌های بین‌المللی مختلفی برای این هدف وجود دارد که آزمون PTE آکادمیک (تست مهارت‌های انگلیسی پیرسون) یکی از آن‌ها است. این آزمون در سال ۲۰۰۹ پس از اجرای یک برنامه تحقیقاتی جامع به رهبری برخی از کارشناسان برجسته دنیا در حوزه ارزیابی زبان، ایجاد شد. از سال ۲۰۰۹، آزمون PTE آکادمیک به سرعت توسط دانشگاه‌ها، دولت‌ها، نهادهای شغلی و کارفرماهای سراسر دنیا به عنوان یک ارزیابی معتبر و قابل اعتماد از مهارت زبان انگلیسی آکادمیک پذیرفته شده است.
آزمون PTE آکادمیک در واقع ارزیابی سه ساعته و کامپیوتری توانایی و تسلط فرد بر زبان انگلیسی در چارچوب آکادمیک است. این آزمون از طریق طرح سوالاتی استخراج شده از منابع معتبر و مورد تایید، به ارزیابی مهارت‌های ارتباطی خواندن، نوشتن، شنیدن و صحبت کردن فرد می‌پردازد. علاوه بر این، شرکت‌کنندگان پس از آزمون بازخوردهایی در خصوص تسلط بر صحبت کردن، گرامر، لغت، نوشتن و تلفظ و هجی کردن، دریافت می‌کنند.
این آزمون با استفاده از تکنولوژی امتیازدهی خودکار به ارزیابی مهارت‌ها فرد می‌پردازد و آزمون‌دهندگان یک امتیاز بین ۱۰ تا ۹۰ به طور مجموع و برای هر مهارت کسب می‌کنند. مقیاس امتیازی ۹۰ – ۱۰ پیرسون بر اساس مقیاس جهانی زبان انگلیسی است.
سیستم‌های امتیازدهی در این آزمون از الگوریتم‌های پیچیده‌ای استفاده می‌کنند که از همان ابتدا با استفاده از نمونه‌هایی که توسط انسان امتیازدهی شده بودند، آموزش داده شدند. هزاران نمره و نمونه عملکرد برای آموزش این سیستم‌های امتیازدهی خودکار استفاه شد تا زمانی که به سطوح بالای قابلیت اعتماد دست یافتند.
تست میدانی آزمون PTE آکادمیک شامل ارزیابی پاسخ‌‌های ارائه شده از سوی بیش از ۱۰۰۰۰ داوطلب و از بیش از ۱۲۰ گروه زبانی مختلف بود. برای مهارت صحبت کردن، تقریبا ۴۰۰ هزار پاسخ جمع‌آوری شده و توسط ارزیاب‌های انسانی، نمره‌دهی شد. اختلاف میان امتیازهای تعیین شده توسط انسان و امتیازهای داده شده توسط کامپیوترها برای ارزیابی کلی مهارت صحبت کردن، ۰.۹۶ بود بنابراین قابل اعتماد بودن امتیازدهی به مهارت صحبت کردن در آزمون PTE آکادمیک را اثبات می‌کرد.
مقیاس به کار رفته برای سنجش میزان دقیق بودن یک آزمون زبان در ارزیابی مهارت‌های فرد «خطای استاندارد اندازه‌گیری» یا SEM نامیده می‌شود. مقایسه داده‌های منتشر شده توسط برخی از دیگر آزمون‌های بین‌المللی زبان انگلیسی که توسط نهادهای دولتی و موسسات آموزش عالی مورد قبول هستند نشان می‌دهند که بر اساس خطای استاندارد اندازه‌گیری تمام آزمون‌های مهم انگلیسی آکادمیک، PTE آکادمیک بالاترین قابلیت اعتماد را در هر دو بخش امتیاز کلی و مهارت‌های ارتباطی دارد.
این موضوع به طور گسترده پذیرفته شده است که امتیازدهی انسانی می‌تواند تحت تاثیر فاکتورهای مختلفی قرار بگیرد؛ خصوصا وقتی که تنها یک نفر مسئول نمره دادن به عملکرد آزمون‌دهندگان باشد. امتیازدهی خودکار مزیت حذف این تاثیرات را دارد، چون نسبت به ظاهر و شخصیت آزمون‌دهنده، بی‌تفاوت است و تحت تاثیر خطاهای انسانی به دلیل خستگی، حالات خلقی و سایر مشکلات آزمون‌گیرنده، قرار نمی‌گیرد. این بی‌طرفی یعنی آزمون‌دهندگان می‌توانند مطمئن باشند که تنها بر اساس عملکرد و مهارت‌های زبانی خود امتیازدهی می‌شوند و اگر آزمون در پکن، سنگاپور یا دهلی هم برگزار می‌شد، امتیازی مشابهی کسب می‌کردند.
امتیازدهی خودکار این امکان را فراهم می‌کنند که ویژگی‌های مجزای یک نمونه (صحبت کردن یا نوشتن) به صورت مستقل آنالیز شود تا ضعف در یک مهارت زبانی بر امتیازدهی بر سایر مهارت‌ها تاثیری نداشته باشد. امتیازدهندگان انسانی اغلب دچار «انتقال داوری» از یک مهارت زبانی به مهارت دیگر می‌شوند. برای مثال، ممکن است آزمون‌دهنده‌ای که روان صحبت می‌کند علی‌رغم گرامر ضعیف، به عنوان یک فرد ماهر، امتیازدهی شود. از سوی دیگر، امتیازدهی خودکار، مهارت‌های مختلف زبان را بی‌طرفانه ارزیابی می‌کند.
ارزیابی خودکار مهارت صحبت کردن از تکنولوژی‌های بسیار پیچیده (تحلیل مفاهیم نهفته) و مدل‌های امتیازدهی پیچیده که توسط امتیازدهی انسانی آموزش دیده‌اند، استفاده می‌کند و یک فناوری معتبر است که از دهه ۱۹۹۰ میلادی برای ارزیابی میلیون‌ها پاسخ از سوی آزمون‌دهندگان، مورد استفاده قرار گرفته است.
تشخیص‌دهنده گفتار می‌تواند با استفاده از پارامترهایی که از لحاظ تجربی قابل اندازه‌گیری هستند (مثل تامل، مکث، سکوت و غیره)، بسیاری از نکات ظریف و دقیق مربوط به تسلط و روان صحبت کردن را ضبط کند. جنبه‌های دیگر گفتار مانند لغت، محتوای پاسخ را بر اساس دستورالعمل ارائه شده در سوال، اندازه‌گیری می‌کنند.
روش آزمون PTE آکادمیک سنجش چگونگی پاسخ آزمون‌دهنده به سوال است؛ درست مانند زمانی که یک انسان پاسخ را ارزیابی می‌کند اما در آزمون PTE چیستی و چگونگی پاسخ آزمون‌دهنده، با بی‌طرفی بسیار بیشتری بررسی می‌شود.
لزوما این‌طور نیست. لازم است بین دانش ضمنی یک فرد انگلیسی‌زبان از زبان و توانایی او در استفاده هدفمند و معنادار از زبان در موقعیت آزمون، تفکیک قائل شویم. عملکرد افراد انگلیسی‌زبان اغلب ناقص است و فاکتورهایی مانند عدم تمرکز از سوی داوطلب بر پرسش مطرح شده، انگیزه، واضح بودن پاسخ و توضیح می‌تواند بر نتیجه امتیاز او تاثیر بگذارد. تحقیق انجام شده توسط تعدادی از اساتید برجسته در حوزه زبان‌های کاربردی اعتبار این استدلال را اثبات می‌کند:
«داوطلبان انگلیسی زبان بی‌ثباتی زیادی در توانایی‌های خود خصوصا توانایی‌های مانند سازماندهی پیوستگی گفتار و تناسب زبان‌شناسی اجتماعی، نشان می‌دهند. به همین دلیل، به نظر می‌رسد نه از لحاظ تئوری و نه از لحاظ عملی، امکان تعیین سطح عالی برای عملکرد واقعی زبان یا داوطلبی با توانایی عالی و بی‌نقض در زبان وجود ندارد».
«یافته‌های این تحقیق تفاوت‌های چشمگیری میان داوطلبان انگلیسی‌زبان در مهارت‌های زبانی و تسلط بر گفتار را نشان می‌دهد. این یعنی تعریف نمونه برتر از داوطلب انگلیسی زبان از لحاظ توانایی‌های زبانی وجود ندارد. تصور محققان این تحقیق این است که این تفاوت‌ها سطح و میزان فعالیت‌های زبانی فرد در زندگی روزمره، را منعکس می‌کند و تنها در نظر گرفتن سطح تحصیلات و شغل صرفا یک شاخص ناقص هستند».
نظر شما درباره آزمون PTE آکادمیک چیست ؟ افرادی که قصد پرداخت شهریه یا هزینه ثبت نام در آزمون‌های بین المللی زبان را دارند، می‌توانند با استفاده از خدمات خرید با پی پال و خرید با ویزا و مستر کارت بدون هیچ مشکل و تاخیری پرداخت‌های بین‌المللی خود را در کافه ارز انجام دهند.
